100 min.
Ik vond dit een fijnere film dan ik eerder had verwacht. Misschien was het omdat Disney eindelijk iets minder heeft geleund op CGI-gebruik en iets meer op de acteurs. De 3D-optie in de bioscoop is dan zeker ook niet nodig.
Het gebruikte verhaal is van het sprookje, van het ballet, en ook hier verrast Disney een beetje door het niet zo op te kuisen dat er nooit een moment van spanning in zit. Ik zou te ver gaan met dit een acteursfilm te noemen, maar iedereen lijkt wel z’n best te doen/op z’n minst er lol in te hebben (in tegenstelling tot ander recent uitgebrachte films). Ook fijn daarin is het evenwicht tussen man en vrouw netjes verdeeld is, en het merendeel van de mannen eigenlijk een stelletje lapzwansen is.
Natuurlijk, het zou allemaal wat korter en kordater kunnen, en zullen de meeste mensen de twist van verre al zien aankomen, maar het is allemaal wel warm en charmant. Grootste vraag is eigenlijk waarom dit niet dichterbij kerstmis is uitgebracht is.
The Nutcracker and the Four Realms, Disney 2018
Als je op zoek bent naar plotloos vermaak met wat redelijk aantrekkelijke scènes, is dit best een redelijke film voor je. De leidende acteur is van tijd tot tijd best charmant en probeert het in ieder geval met de af en toe compleet onzinnige opmerkingen. Dan is er een kleiner karakter (Huck) die in zijn eentje full time zijn best lijkt te doen, en och – de montage van diefstallen is voor het oog ook wat.
Een hotel in de jaren zestig met wat vreemde trekjes en nog vreemdere gasten. Klinkt als horror en is het ook een klein beetje, maar doordat elke gast zijn/haar moment krijgt, is het te fragmentarisch om echt spanning op te bouwen. En wanneer de slechterik er is, duurt het dus allemaal net iets te lang (zie vorige alinea).
Deze keer gaat het over een stel hoeren ergens rond Middeleeuwen. Er is concurrentie, religieuze fanaten en familieproblemen als slagroom op het dagelijks leven binnen een bordeel.
But anyway, to the ballroom. This is a movie by Baz Luhrmann, the Moulin Rouge, Australia, The Great Gatsby man, but before he had the budget (or care) to go as colourful all-out as we’re used to. There’s dancing and bright outfits though, plenty of the both of them.
Daarnaast wordt ook duidelijk dat niet al het Amerikaanse nieuws onze media treft. Dat heeft zeker zijn voordelen (de VS is tenslotte niet het belangrijkste land van de wereld, ga weg met je westen-centrisme), maar daardoor mis je ook dingen waardoor het net iets minder lekker achterover leunen is.
In het geval van The Rocky Horror Picture Show ben je in anderhalf uur klaar, plus misschien een half uurtje om te verwerken wat je gezien hebt, en of het wel een film te noemen is en niet een soort kunstinstallatie.